-
1 vahşi
-
2 sauvage
1 non apprivoisé vahşi, yaban [ja'ban]2 non cultivé yaban [ja'ban]3 inhabité ıssız [ɯs'sɯz]4 non organisé kural dışı5 solitaire ürkek [yɾ'cec]6 violent vahşi [vah'ʃiː] -
3 дикий
vahşi,yabani; müthiş; saçma* * *ди́кие племена́ — vahşi kabileler
ди́кий каба́н — yabandomuzu
ди́кие живо́тные — yaban hayvanları, yabani hayvanlar
ди́кий зверь — vahşi hayvan
ди́кая у́тка — yaban ördeği
ди́кая гру́ша — yaban armudu, ahlat
ди́кие леса́ — vahşi ormanlar
ди́кие места́ — şenliksiz / ıssız yerler
ди́кая де́вочка — yabani kız
крича́ть ди́ким го́лосом — vahşi bir sesle bağırmak
2) разг. müthiş, dehşetliди́кая боль — müthiş / dayanılmaz bir ağrı
прийти́ в ди́кий восто́рг — dehşetli sevinmek
3) ( нелепый) saçmaди́ко озира́ться по сторона́м — çevresine ürkek ürkek bakmak
ди́ко соску́читься по кому-л. — разг. birini dehşetli özlemek
я ди́ко уста́л — разг. müthiş yoruldum
См. также в других словарях:
vahşi — sf., Ar. vaḥşī 1) Yabani Adada vahşi bir kabile varmış, dikkatli davranalım. S. F. Abasıyanık 2) Yırtıcı (hayvan) 3) mec. Kaba, saygısız, uyum sağlayamayan (kimse) Birleşik Sözler vahşi hayvan vahşi orman … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayvan — is., Ar. ḥayvān 1) Duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık İnce ruhlu insanlar gibi Atatürk de hayvanları severdi. F. R. Atay 2) sf., mec. Akılsız, duygusuz, kaba, hoyrat (kimse) 3) hkr. Kızılan bir kimseye… … Çağatay Osmanlı Sözlük
karakulak — 1. is., ğı, hay. b. Kedigillerden, çakala benzer vahşi bir hayvan (Caracal melanotis) 2. is., ğı, tar. Osmanlı İmparatorluğu nda emir çavuşu, haberci … Çağatay Osmanlı Sözlük
GERGEDAN — Burnu üzerinde boynuzu bulunan ve file benzeyen vahşi bir hayvan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
denizaygırı — is., hay. b. Denizlerde yaşayan bir tür vahşi hayvan … Çağatay Osmanlı Sözlük
